دل سخنگو

ازدرونم صداهای مختلفی بلند می شــــــــــــــه . خوبه. نه افتضاحه. درسته. نه این راهش نیست. چیزی که می خواستم همینه. نه نه پس اِل و بِل چی میشه. و هیچ وقت اینقدر از درون آشفته و چند صدایی نبودم. با خودم کلی فکر می کنم و به یک نتیجه می رسم، بعد آنی لحظه ای با ی صدا و سخن دیگه از درون همه چی متزل می شه و دوباره از اول. سالها آرزوهایی تو ذهنم داشتم که مطابق با تصوراتی بوده که از دنیای اطرافم داشتم.

این روزهام شلوغه. پر از سوال و جوابم، پر از شنیدن ام و فکر کردن، آدمهای جالب کشف می کنم، کسایی که فکرای من براشون نه که خنده دار نیس بلکه این فکرها رو کردند و راه ها رو رفتند. بدون دلهره طرز فکر و اعتقادم رو می گم و ترسی ندارم که به نظر طرف مقابلم این ها بچگانه، آرمان گرایانه، غیرواقعی یا هر انگ دیگه ای که می زنن باشه! من باید حرف بزنم تا آدمهای با فکرهای مشابه رو کشف کنم. و صد البته اعتقاد دارم به اینکه؛ گر مرد رهی میان خون باید رفت از پای فتاده سرنگون

چه نعمتيه دوستي كه برات همچين پيام ارزشمندي مي فرسته. همچين آرزوها و دعاهاي قشنگي مي كنه. هيچ هديه اي از اين لذت بخش تر نيس! سلام ز عزیز، بهار پاییزی ات رو بهت تبریک میگم و آرزو دارم خواسته های حقیقی ایت واست یکی یکی و مورد مطلوب بر آورده بشه، نگاهت متفاوت تر و جذابتر به زندگی بشه تا قدرت و ریسک تجربه پذیری رو از دست ندی، راضی از خودت و مرضی خدای خودت، و روح زنده و روان سالم دو بال پروازت باشن، بخشی از اینا آرزوهای خودمم که واست آرزومندم.دلت بهاری در